Het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden boog zich over de vraag of onjuiste maaltijddeclaraties een reden zijn voor een ontslag op staande voet (ECLI:NL:GHARL:2016:3215). Allereerst zal worden toegelicht aan welke vereisten dient te worden voldaan voor een rechtsgeldig ontslag op staande voet.
Dringende reden
Bij een ontslag op staande voet is het van belang of er sprake is van een dringende reden. Bij een ontslag op staande voet heeft de werknemer zich zodanig gedragen dat van de werkgever niet kan worden gevergd dat het dienstverband zal worden voortgezet. Bij de beoordeling of sprake is van een dringende reden spelen verschillende persoonlijke omstandigheden van de werknemer een rol: o.a. zijn leeftijd, de duur van het dienstverband en de gevolgen van het ontslag.
Feiten
Werknemer is sinds 2010 in dienst bij werkgever als mechinal service engineer. Aangezien hij lange dagen maakt, vergoedt werkgever zijn lunches en avondmaaltijden. Dit is geregeld in arbeidsvoorwaardenregeling(en). Werknemer mag onder voorwaarden maximaal € 12,50 aan lunches declareren en voor € 35,00 aan avondmaaltijden. Er mag één lunch per werknemer worden gedeclareerd, en één avondmaaltijd per werknemer.
Standpunt werkgever
Werkgever beschuldigt werknemer ervan dat hij meerdere lunches op één dag heeft gedeclareerd. Voorts wordt hij ervan beschuldigd dat hij ’s ochtends maaltijden declareerde onder de noemer ‘lunch’ of ‘avondmaaltijd’, terwijl deze maaltijden niet onder deze noemer vielen. Ook schijnt werknemer veelvuldig dubbel te hebben gedeclareerd of onterecht hebben gedeclareerd. Werkgever heeft een onderzoek uit laten voeren naar zijn declaraties. Uit dit onderzoek bleek dat 75% van de declaraties onjuist waren. Werkgever vond dit voldoende aanleiding om werknemer op staande voet te ontslaan.
Standpunt werknemer
Echter, heeft werknemer nooit een hoger bedrag gedeclareerd dan toegestaan. Hij hield zich aan de maximumbedragen voor lunch en avondmaaltijden. Werknemer declareerde verspreid over de dag verschillende maaltijden en bracht deze onder de noemer ‘lunch’ en ‘avondmaaltijd’. Naar eigen zeggen deed hij dit omdat hij geen vaste tijden had voor zijn lunch en avondmaaltijd. Hij deed dit tussen zijn afspraken door.
Uitspraak hof
Werkgever heeft geen nadere regels opgesteld over wat aangemerkt moet worden als ‘lunch’ of ‘avondmaaltijd’. Dit betekent dat onduidelijkheden hierover voor risico van werkgever komen.
Van belang is dat de declaraties van werknemer tot twee maal toe werden gecontroleerd, zowel door de leidinggevende van werknemer als door de afdeling financiën. Werknemer is echter nooit aangesproken op zijn declaratiegedrag. Volgens het hof is het hierdoor niet passend meteen te kiezen voor de zwaarste sanctie, namelijk een ontslag op staande voet.
Vergoeding
De werknemer heeft inmiddels een andere baan gevonden. Terugkeren bij werkgever is voor hem hierdoor geen optie. Het hof veroordeelt werkgever tot betaling van een transitievergoeding van € 6.262,69 . Voorts ontvangt werknemer een billijke vergoeding van € 18.788,05.
Conclusie
Het is voor werkgever belangrijk om in een reglement vast te leggen aan welke regels de werknemer dient te voldoen. Ook zal een werknemer tijdig moeten worden aangesproken op onacceptabel gedrag. Indien de werkgever kiest voor een ontslag op staande voet, zal hij namelijk uitgebreid moeten kunnen motiveren waarom hij voor deze zware sanctie kiest.
Tip
Indien een werknemer vermoedt dat hij onterecht op staande voet is ontslagen, is het van belang om z.s.m. contact met een advocaat op te nemen. Als een werknemer hiermee te lang wacht, kan hij het ontslag mogelijk niet meer aanvechten.